مقایسه غلظت پلاسمائی مس در بیماران مبتلا به بروسلوز با گروه کنترل

مقدمه و هدف: در بررسی های انجام شده در نقاط مختلف ، گزارش شده است که عناصر کمیاب مانند مس و روی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی اثر می گذارند. دیده شده که سطح سرمی مس در بیماران مبتلا به بروسلوزیس نیز تغییر می یابد . با توجه به اینکه بروسلوزیس بیماری آندمیک ، شایع و از مشکلات بهداشتی ایران است ، با طراحی یک مطالعه ، سطح سرمی مس در بیماران مبتلا به بروسلوزیس و افراد سالم را با هم مقایسه کردیم . روش کار: یک مطالعه توصیفی - مقطعی جهت بررسی سطح سرمی مس در بیماران دچار بروسلوزیس و گروه کنترل انجام شد . هشتاد و شش نفر که چهل و سه نفر بیمار (34 مرد و 9 زن) و چهل و سه نفر افراد سالم بودند ، وارد مطالعه شدند. سطح سرمی مس توسط اسپکتروفتومتر جذبی خودکار در بیماران در مقایسه با افراد سالم ، اندازه گیری شد. برای تعیین نرمال بودن یا نبودن توزیع متغیرها از آزمون غیر پارامتری کولموگرف اسمیرنوف استفاده شد. نتایج: میانگین سنی افراد بیمار مبتلا به بروسلوزیس در مطالعه 15.10± 40.14 سال با محدوده سنی 14 تا 60 سال بود. بیشترین علامت بالینی در بیماران تحت مطالعه ، درد مفاصل (غیر از کمردرد) بود به طوریکه 37 بیمار (86%) دچار آن بودند. غلظت سرمی مس در بیماران دچار بروسلوزیس به شکل مشخصی بیشتر از افراد سالم بود (p<0.001) (160.84±54.61 , 101.74±27.37 μg/dl respectively) . نتیجه نهایی: غلظت سرمی مس ، بطور مشخصی در بیماران دچار بروسلوزیس در مقایسه با افراد سالم ، تغییر میکند لذا توصیه میشود که از غلظت سرمی مس ، بعنوان یک مارکر در تشخیص بروسلوز استفاده شود و با توجه به اینکه بدنبال ابتلا ، سطح سرمی آن بالا می رود پیشنهاد میشود که مطالعه دیگری طراحی شود که تغییرات سرمی این عنصر قبل و در طی درمان بررسی شود .